De landelijke rijvereniging van Ruinerwold ‘Woldruiters’ werd opgericht op 15 mei 1934. De vereniging startte met twaalf leden en organiseerde in het eerste jaar van haar bestaan een concours. Op het eerste concours werd door een groep dames de rijvereniging een vaandel aangeboden. In de loop der jaren is het concours uitgegroeid tot een jaarlijks terugkerend festijn in het eerste weekend van augustus.
De eerste voorzitter was Hermannus Buiten Kzn. Hij was een groot stimulator voor de
paardensport op Ruinerwold maar ook tevens daarbuiten. Hij was ook voorzitter
van de Noordelijke Bond van landelijke rijverenigingen en jurylid.
De oprichting vond plaats bij café Roze. De eigenaar, Harm Roze, was een enthousiaste en geziene persoonlijkheid. Hij heeft veel voor de vereniging gedaan. Het eerste oefenterrein lag achter café Roze, nu het parkeerterrein achter ‘De Klok’. Op de ledenvergadering van 24 december 1934 werd besloten om het oefenterrein dat slecht was geworden, diep te ploegen, te draineren, egaliseren en te verhogen. Van alle tijden dus. Het ploegen ging natuurlijk met paarden. Boomwortels werden verwijderd. Een ploeg
sneuvelde. Maar toch werd er doorgezet.“En daarna zand rijden”, zo staat in de notulen.
In één van de eerste vergaderingen werd door voorzitter Buiten het doel als volgt weergegeven: een landelijke rijvereniging die door haar oefeningen kennis van en liefde tot het paard aankweekt, terwijl zij
mede bevordert de saamhorigheid en kameraadschap van haar leden.
Een mooie doelstelling die heden ten dage nog steeds opgaat. Maar door de individualisering niet altijd te realiseren.
De vereniging kreeg te maken met de Tweede Wereldoorlog. De bezetter vorderde paarden waardoor het onmogelijk werd om de activiteiten door te zetten. Na de oorlog werd de draad weer opgepakt.
Eén van de hoogtepunten was het behalen van het Drentse Kampioenschap in 1960. In die jaren maakten de ruiters J. Schoemaker en J. Benak furore met de paarden Oldmac en Batteus. In deze periode vertegenwoordigen de Woldruiters Drenthe vier jaar lang op de Utrechtse Paardendagen in de
afdeling dressuur.
Als dieptepunt in de historie van de vereniging wordt in het boek Ruinerwold Rondgang door het verleden de tijd aangemerkt waarin de mechanisatie in de landbouw goed op gang kwam en de vereniging nog slechts twee leden telde. Maar dankzij de grote belangstelling voor
de paardensport steeg het aantal leden daarna gelukkig weer.
Het gemis van een eigen accommodatie heeft zich door de jaren heen laten voelen. Pas in 1988 stelde de gemeente een terrein ter beschikking tussen de Weijert en de sportvelden van Ruinerwold. Deze
locatie is tien jaar lang de plek geweest waar de Woldruiters wekelijks oefende en wedstrijden organiseerde. Om bij de locatie te komen diende een hele route van ‘De Klok’ door de nieuwbouw gevolgd te worden. Ook kwamen in die tijd de ruiters met paarden en pony’s onder
het zadel gereden. Dit leverde klachten op van omwonenden wegens mesthopen op de straat.
De ponyclub is opgericht op 5 november 1965 en heeft altijd zelfstandig geopereerd. Mede op initiatief van de Woldruiters is de ponyclub opgericht. Voor de Woldruiters was het van belang dat jonge
ruitertjes vertrouwd raakten met het ponyrijden en later op een paard doorstroomden naar de Woldruiters. De ponyclub startte met 10 leden. Een mooie tijd. De pony’s oefenden binnen bij Bertha Schiphorst aan de Larijweg. Ze gingen samen op concours met de vrachtwagen van Koop Reinders. De saamhorigheid en kameraadschap kwamen goed tot hun recht. Door ledenwerfacties kon het ledenaantal op peil worden gehouden. Want bij leeftijdsoverschrijding moest het lidmaatschap worden beëindigd. Ook de ponyclub maakte later gebruik van de accommodatie in de nieuwbouw. Omstreeks 1996 zijn de ponyclub en de Woldruiters gefuseerd.
Niet lang daarna namen de klachten van mestoverlast door de bewoners van de Weijert toe. Uiteindelijk mede een aanzet om te bekijken of er ergens anders een geschikte locatie te vinden was.
Vanuit het bestuur is toen de leus ontstaan ‘we willen een dak boven onze bak’. Om deze leus kracht bij te zetten heeft de Woldruiters een tweetal keren meegedaan met de optocht in het dorp. Op de wagen
was een manege afgebeeld met daarnaast een levende pony op de wagen. Al met al een mooi spektakel.
Samen met het gemeentebestuur is de eerste aanzet gegeven om een manege te ontwikkelen achter de oude melkfabriek. Aangezien iedereen enthousiast was hebben we initiatieven genomen naar het
gemeentebestuur. Jan Mos, Harry Kok en Klaas Rooze hebben vele vrijdagmiddagen doorgebracht
op het gemeentehuis met burgemeester en wethouders. Dit overleg met een gemeentelijke herindeling op komst bracht de Woldruiters geen windeieren. Uiteindelijk stemde de gemeenteraad op voorstel van
Burgemeester en Wethouders in met de plannen om een manege te realiseren op de locatie achter de oude melkfabriek. Mede doordat de gemeente de oude locatie goed kon gebruiken voor het realiseren
van woningbouw. De financiering van de nieuwe manege werd gerealiseerd door eigen middelen, gemeentelijke donaties en het organiseren van een bouwstenen-actie onder de leden en belangstellenden. Door inzet van de leden en vrijwilligers is de manege mede door zelfwerkzaamheid
gerealiseerd. De bouw van de fundering en opstal van de manege is uitbesteed aan deskundige bedrijven. De elektriciteit en de verlichting zijn mede gerealiseerd door het toenmalig lid Piet Bos.
Voorzitter Klaas Rooze had het voorrecht tijdens de openingsspeech een groot aantal mensen welkom te mogen heten. Zowel het gemeentebestuur, als ook vertegenwoordigers van de KNHS en
landelijke rijvereniging waren aanwezig. De manege was tot de nok aan toe gevuld met belangstellenden.
Het ledenaantal van de Woldruiters is in de loop de jaren gegroeid naar 120 leden. Alle disciplines zowel paarden, pony’s onder het zadel alsook menners maken deel uit van de vereniging. Na het ontwikkelen
van een manege was het zaak om het een en ander te consolideren.
Het grote concours op Haakswold in het eerste weekend van augustus is jarenlang een hoogtepunt geweest van de Woldruiters. Een concours dat wijd en zijt bekend stond. Naast de spring- en dressuurrubrieken van zowel paarden als pony’s verdeeld over de zaterdag en zondag zorgden de tuigpaardrubrieken op de zondag voor veel publiek. In de beginjaren toen Egbert Emmink voorzitter was, kwamen de nationale tuigpaarden en hackney’s in groten getale naar Ruinerwold. Door de terugloop van publiek werden de nationale tuigpaardrubrieken ingewisseld voor de tuigpaarden van TaVeNo. Jarenlang is er mooie paardensport geweest op Ruinerwold. Jarenlang werd er door de topspringruiters
uit de verre omgeving gestreden om de door garage Mos gesponsorde auto. Een hoogtepunt was ook de medeorganisatie van de Drentse Kampioenschappen. Helaas kon door de steeds oplopende kosten het concours op Haakswold geen stand houden en werd besloten om het concours bij de manege in afgeslankte vorm te gaan organiseren. De afgelopen jaren was dit zeer succesvol.
Om tijdens het buitenseizoen meerdere wedstrijden te kunnen organiseren is de buitenbak vergroot. De buitenbak heeft nu een oppervlakte die geschikt is voor alle spring- en dressuurwedstrijden. De bodem van de bak die 60 x 55 meter meet, is vernieuwd terwijl de nieuwe sproei-installatie bij een periode van weinig regen mede moet zorgen voor de nodige stabiliteit. Ook de binnenbak is inmiddels
voorzien van een nieuwe indoorbodem, de kwaliteit van de binnenbak voldoet inmiddels aan de wedstrijdeisen.
Klaas Rooze
(voorzitter van de PSV de Woldruiters van 1996- 2004 en 2013-2023)
